แม่

MOM

บทความสั้นๆ โดย วันเกษม สัตยานุชิต (Inspired Man Thailand)
พ.ศ.2556


“Every human being is born and he/she has an opportunity to enjoy on this wonderful world” By the person Called MOM

“มนุษย์ทุกคนเกิดขึ้นและเค้ามีโอกาสที่จะใช้ชีวิตที่มีความสุขบนโลกที่สวยงามแห่งนี้”   จากผู้ที่เราเรียกว่า “แม่”

“Every one has first taste” By the person Called MOM

“ทุกๆคนได้ลิ้มลองรสชาติครั้งแรก” จากผู้ที่เราเรียกว่า “แม่”

“Every person can feel confident and cosy
By the person Called MOM
“ทุกๆท่านสามารถรู้สึกถึงความมั่นใจและความอบอุ่น”
จากผู้ที่เราเรียกว่า “แม่”
“The only person who will loves us forever and will always forgive us” By the person Called MOM
“เขาเป็นเพียงคนเดียวที่จะรักเราไปตลอดและจะให้อภัยเราเสมอ”
จากผู้ที่เราเรียกว่า “แม่”

 WHO CAN STARVE , SUFFER AND WORK HARD FOR HER CHILD BETTER SURVIVAL
ใครล่ะน่าจะมาคอยอด ตรากตำและ
ทำงานหนักเพื่อการอยู่ดีกินดีของลูกๆ
MOM Only
แม่เท่านั้น



—————————————- 
  MOM
คุณแม่
I myself had made the Person Called MOM :
ผมส่วนตัวยอมรับว่า ผมเคยทำ ผู้ที่เราเรียกว่า แม่
CRY
ร้องไห้ คร่ำครวญ
SAD
เศร้า เสียใจ ทุกข์ใจ
WORRY
กังวล ไม่ได้หลับไม่ได้นอน
WEEP AND MORE……………………
น้ำตาไหล และอีกมากมาย
Many times, that i tried my best to stop my behavior to avoid the above feeling for her ..:

หลายครั้ง ที่่ผมพยายามจะหยุดพฤษติกรรมต่างๆที่จะทำให้แม่ไม่ทุกข์ เศร้า ร้องไห้

Why i can not ! Why!
แต่ทำไม ผมยังทำไม่ได้ ! ทำไม!
Because : I am selfish to care only myself feeling.

เพราะ ผมมันเห็นแก่ตัวที่สนใจแต่ความรู้สึกตัวเอง

               I myself forget her importance and especially her feeling.

ผมเองลืมให้ความสำคัญกับผู้เป็นแม่ โดยเฉพาะความรู้สึกเขา

               I ignore her caring words as i thought i am more educated.

ผมเมินเฉยคำห่วงใย ใส่ใจของเธอ ดั้งว่าผมมีการศึกษามากกว่า

               I am indifferent her illness as i made an excuse that
i have no TIME
ผมไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บป่วยใหม ด้วยการอ้างเหตุผลว่าไม่มีเวลา
     and … และ อีกเยอะ
But :    MOM care for my feeling a lots.

แต่ แม่ยังคงรักและสนใจความรู้สึกผมตลอด

           MOM consider her child is the most important for her life.

แม่ยังคิดว่าเรื่องของลูกสำคัญที่สุดในชีวิตเธอ

           MOM has less education opportunity which MOM never excuse to offer us Best Thing.

แม่มีการศึกษาน้อยก็จริง แต่แม่ไม่เคยหลีกเลี่ยงที่จะมอบสิ่งที่ดีที่สุดแก่เรา

           MOM never ignore her child illness , Even she is deadly sick.

แม่ไม่เคยห่างและทอดทิ้งเมื่อลูกไม่สบาย แม้เธออาจป่วยแทบตาย

             and Thousand things , MOM is ready to do for us , If Her Child requests…………!
และอีกพันๆเรื่องที่ แม่พร้อมจะทำเพื่อเรา ถ้าลูกเอยมา……..!
———————————————

 My MOM  แม่ของผม

My Mom is MRS. WANPHEN (TOM)
She is going to be 61 years old.

แม่ผมชื่อ นางวันเพ็ญ (ต้อม) แม่ใกล้อายุ 61 ปีแล้ว

As i become 31 years old in July, I have promised to myself .

ผมตอนนี้ อายุ 31 ปี ในเดือนกรกฏาคมที่ผ่านมา ผมได้สัญญากับตัวเองว่า

I will do better than the past to care and look after my MOM.

ผมจะทำให้ดีขึ้น ให้ดีกว่าอดีตที่เคยทำ ผมจะคอยดูแลและใส่ใจแม่ของผม

I will make her the happiest woman on this earth with my hands before she has a last breath.

ผมจะทำให้เธอเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลกใบนี้ ด้วยมือของผมก่อนลมหายใจสุดท้ายของเธอ

I will make her leave us without the worry on this world as She is always worry for her children every single breath.

ผมจะไม่ยอมปล่อยให้เธอจากผมไปกับความห่วงลูกๆในโลกนี้ เพราะเธอเหนื่อยมามากทั้งชีวิตที่คอยเป็นห่วงลูกเธอทุกลมหายใจ

I will make her laugh as much i can ..No matter what i am , What position i have …But for her , I will do ..

ผมจะทำให้เธอหัวเราะให้มากที่สุดเท่าที่ตัวตลกผมจะเป็นได้ …โดยไม่เกี่ยวว่าผมเป็นใคร…ตำแหน่งอะไร….แต่สำหรับแม่แล้ว.. ผมจะทำ

MOM is GOD in the House. The real GOD for me.
แม่เปรียบเหมือนพระในบ้านของผม และเป็นพระที่คุ้มครองผมที่เป็นจริงที่สุดตลอดมา
……
Now 2013 : Her health is getting weak, I can feel and see the change. Her eyes are too weak. Her teeth are fallen off. Her walk is slower. Her skin is dried and wrinkled and Her memory is getting slow ,too.
 I got to do something !
ปีนี้ พ.ศ.2556 สุขภาพของแม่ดูทีทางจะอ่อนแอลง ผมรู้สึกได้กับการเปลียนแปลงนี้ สายตาเธออ่อนแอลง ฟันของเธอเริ่มหักออกเรื่อยๆ แม่เริ่มเดินช้าลง ผิวของเธอมีความแห้งและเหี่ยวย่นมากขึ้น ความจำของเธอก็เริ่มช้าลงเช่นกัน

I must do something Now!ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว!

DO YOU THINK THE SAME ?
คุณคิดอย่างผมใหมครับ?
URGENT ACTION: สิ่งที่ต้องทำเร่งด่วน
1. Be careful with our words and action with her feeling
1.ระวังคำพูดและการกระทำที่จะกระทบความรู้สึกแม่
2. Give more time to visit and be with her
2. หาเวลาให้แม่ให้มากขึ้นและใช้เวลากับเธอให้มาก
3. Miss her more oftens and called her. Use technology
3. คิดถึง นึกถึงแม่ให้บ่อยขึ้นและโทรหาเธอ.. ใช้เทคโนโลยี
4. Make ourself to succeed in work and life as soon as possible.
4. ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานและชีวิตตัวเองให้เร็วที่สุด
MOM, I LOVE YOU THE MOST
แม่ ผมรักแม่ที่สุด
I will make her happiest and proud of me!
ผมจะทำให้แม่มีความสุขและภูมิใจที่สุดในโลก!

วันเกษม สัตยานุชิต
(Wankasem Sattayanuchit)
Inspired Man Thailand
4/9/2556

#วันเกษม สัตยานุชิต, #inspiredmanthailand, #sattayanuchit, #wankasem, #วันเพ็ญสัตยานุชิต, #วันเพ็ญ,

Ps. Thanking google for the blogger and some photos.
I am not the professional writer but i have heart and feeling to express my experiences and thoughts to make people aware of the world and the reality. I just can advise my story through words writing.
Hope my story is valued and helped you to become

A Better Person on this Earth !

 

 

แรงบันดาลใจชีวิต : Inspired Man Thailand

https://www.facebook.com/InspiredManTHAILAND/

YOUTUBE : Inspired Man Thailand

https://www.youtube.com/channel/UCgmj67SqPo4tx5pEm3d1k1A

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *